Wo0oLF
ايجاد يک قاب ساده دور عکس در فــوتــوشــاپ


1. يک عکس در فتوشاپ باز کنيد.



2. کليد ترکيبي CTRL+A را بفشاريد تا کل عکس انتخاب شود.


3. از منوي SELECT گزينه MODIFY و سپس BORDER را بر گزينيد.


4. براي پهناي قاب عددي دلخواه (مثلا 30) را وارد کرده و OK کنيد.(در صورت مناسب نبودن از Undo & Redo استفاده کنيد)


5. حال از پالت ابزار در قسمت رنگها رنگ قاب را انتخاب کنيد. (قسمت رويي FOREGEROUND و قسمت زيرين BACKGROUND نام دارد)


6. براي انتقال رنگ از FOREGROUND به قاب از کليد ترکيبي ALT+DELETE و براي انتقال از BACKGROUND کليد ترکيبي CTRL+DELETE را بفشاريد.


7. براي پاک شدن خطچين رور قاب CTRL+D را بفشاريد.
Wo0oLF
تايپ در فتوشاپ


1.از پالت ابزار، ابزار Type Toll
را انتخاب کنيد.
2.براي تايپ افقي از Horizontal Type
و براي تايپ عمودي از Vertical استفاده کنيد، دو ابزار Make Tool آنها را در پست بعدي شرح مي دهيم.
3.با کليک روي تصوير متن مورد نظر را تايپ کنيد.
4.براي تغييرات اوليه متن مي بايست آن را انتخاب (select) کرده و از ابزارهايي که بصورت افقي در بالاي تصوير قرار دارند استفاده کنيد؛
CHANGE ORIENTATION-از براي تعويض حالت از افقي به عمودي و بالعکس استفاده کنيد.
SET FONT-از براي تغيير نوع فونت استفاده کنيد. (براي سهولت و سرعت بيشتر در تعويض فونت کادر تعويض فونت را انتخاب کرده وبا اراکي ها (فلشهاي روي کيبورد) فونتها را تعويض کنيد.
-از کادر دوم براي تو پر کردن نوشته استفاده کنيد.
FONT SIZE-ازکادر سوم يعني اندازه فونت را انتخاب کنيد.
ANTI ALASING
-از کادر چهارم يعني براي ميزان نرمي يا زبري قسمت بيروني فونت استفاده کنيد.، در حالت عادي دو گزينه sarp و smooth مناسب مي باشند.
ALIGN
-از سه گزينه بعدي براي انتخاب استفاده کنيد يعني چپ چين، راست چين و يا وسط چين .
TEXT COLOR
-از ابزار بعدي يعنيبراي انتخاب رنگ فونت استفاده کنيد (البته اگر در انتخاب رنگ مشکل داشتيد مي توانيد دکمه Color Libraries را زده و از آلبومهاي متنوع رنگ استفاده کنيد.
WARP TEXT
-از ابزار بعدي يعني براي دادن حالات زيبايي مانند دادن موج و ايجاد حالت کمان استفاده کنيد.
-از گزينه بعدي براي اعمال تغييرات بيشتر مانند ايجاد فاصله بين حروف و... استفاده کنيد.
-در پايان براي تاييد تيک سبز رنگ و براي عدم تاييد ضربدر قرمزرنگ را بزنيد.
(توجه داشته باشيد نوشته شما در يک لايه مجزا قرار مي گيرد که در مباحث بعدي به آن مي پردازيم)


منبع : http://aro.blogfa.com/
Wo0oLF
تغيير سايز و رزولوشن تصاوير در فــوتـوشــاپ


برنامه فتوشاپ را باز کنيد ، با دابل کليک کردن در قسمت خالي صفحه (
ctrl+o) کادر محاورهاي open باز مي شود که مي بايست عکس مورد نظر خود را انتخاب کنيد.
همزمان دو کليد
ctrl+0 را فشار دهيد (کليد صفري که در سمت راست و پايين صفحه کليد قرار دارد) تا عکس به بزرگترين حالت نمايش خود برسد.حال در سر فصل عکس (نوار آبي بالاي عکس) راست کليک کرده و گزينه image size را انتخاب کنيد ، در صفحه image size بهتر است گزينه هاي قسمت pixel dimensions به طور پيش فرض باقي بماند و آن دو را تغيير ندهيد .
در کادر
cocument size شما مي توانيد با دادن اعداد طول و عرض تصوير را کم يا زياد کنيد ، توجه داشته باشيد که اگر گزينه constrain proprtions فعال باشد طول و عرض متناسب با هم کوچک و يا بزرگ مي شوند (به عبارت ديگر تصاوير از يک قسمت کشيده و از قسمت ديگر باريک نمي شود) ولي اگر اين گزينه خاموش باشد شما مي توانيد در هر دو قسمت طول و عرض عدد دلخواه خود را اعمال کنيد.
و اما مهمترينگزينه در اين قسمت يعني
Resolution مي باشد که ما بر حسب Pixel / Inch به آن عدد مي دهيم . براي نمايش تصاوير در مانيتور وصفحات وب 72 تا 96 پيکسل وبراي خروجي هاي چاپي 300 پيکسل را وارد مي کنيم . (توجه داشته باشيد که با افزايش رزولوشن کيفيت و حجم عکس افزايش مي يابد ، و اعداد پيشنهادي 72 و 300 داراي بالاترين کيفيت وکمترين حجم مي باشند.)


منبع : http://aro.blogfa.com/
Wo0oLF
تغييرات تصوير در فتوشاپ


هميشه در موقع وارد کردن يک عکس يا ترکيب چند عکس در يک سند شما با اندازه هاي غير متعارف مواجه مي شويد، براي رفع اين مشکل مراحل زير را دنبال کنيد:
اولين و ساده ترين کاري که انجام مي دهيد استفاده از
free transform مي باشد.براي اين کار مي بايست ابتدا تصوير (يا حتي نوشته)را انتخاب کنيد، براي انتخاب ابتدا کليد ctrl از صفحه کليد را پايين نگه داشته و با موس روي تصوير مورد نظر کليک کنيد (اگر مايل به پايين نگه داشتن ctrl نيستيد گزينه auto select layer را از نوار ابزار بالاي صفحه فعال کنيد) سپس کليد ترکيبي ctrl+t (معادل آن در منوي edit موجود مي باشد) را از صفحه کليد بفشاريد، ملاحظه مي کنيد که هشت گره در اطراف تصوير ظاهر مي گردد، با استفاده از گوشه ها سايز تصوير را کم يا زياد کنيد(براي به هم نريختن تناسب کليد shift را همزمان پايين نگه داريد)و براي تثبيت تغييرات کليد enter را بفشاريد.
- البته اگر گزينه
show transform controls را از نوار ابزار بالاي صفحه فعال کنيد نيز اين کار قابل اجراست ولي توصيه نمي شود.
در صورتي که مايل هستيد قسمتي از تصوير کشيده تر باشد کليد
ctrl را پايين نگه داشته و با استفاده از يکي از هشت گره تغييرات خود را اعمال کنيد.
با استفاده از
free transform حتي مي توانيد جلوه flip (چرخش داخلي تصوير به شکلي که شما يک تصوير را در آئينه مي بينيد) را اعمال کنيد، براي اين کار يکي از چهار گره مياني را انتخاب کرده و موس را به سمت جهت مخالف بکشيد و در محل مناسب رها کنيد (مثلا اگر گره مياني سمت راست را انتخاب کرده ايد آن را به سمت گره سمت چپ بکشيد)و براي تثبيت تغييرات کليد enter را بفشاريد.
-اين کار را با پايين نگه داشتن کليد
alt از صفحه کليد نيز امتحان کنيد.
Wo0oLF
حذف قسمتهای زائد تصاویر در فــوتــوشــاپ



ابتدا یک عکس را در محیط فتوشاپ باز کنید ، سپس ابزار Crop Tool را از پالت ابزار انتخاب کتید (ستون اول ردیف سوم) ، حال در یک نقطه از تصویر دکمه موس را پایین نگه داشته و در همان حال بکشید تا شکلی شبیه مربع بوجود آید ، با رها کردن موس مشاهده می کنید که قسمت انتخابی روشن تر و قسمت دیگر بصورت تاریک از هم متمایز می شوند ، شما می توانید با 8 دستگیره مربعی شکل که در اطراف قسمت های لایت شده مشاهده می شوند تغییراتی را اعمال کنید ، در ضمن اگر موس را در سمت بیرونی قسمت های لایت شده قرار دهید می بینید که نشانگر موس تغییر خواهد کرد ، در این وضعیت شما می توانید قسمت انتخاب شده را بچرخانید (اگر در این وضعیت کلید Shift رانیز پایین نگه دارید قسمت مورد نظر تحت زاویه های 15 درجه خواهد چرخید) در پایان کلید Enter را در صفحه کلید فشار دهید و نتیجه کار را مشاهده کنید.
Wo0oLF
آموزش رنگ آمیزی یک نقاشی 2 بعدی زیبا در فوتوشاپ

امیدوارم تا به حال برنامه کودک دیده باشید البته منظور من در دوران کودکی خود. برای مثال برنامه هایی که از کشور چین – ژاپن و کره جنوبی وارد کشور ما میشد اکثراً دو بعدی و تک بعدی بودند . مانند برنامه می تی کامان امیدوارم این برنامه را به خاطر داشته باشید.
در برنامه نام برده شده که به صورت دو بعدی بود نقاشی ها و رنگ آمیزی جالب به نظر میرسید … امروز میخواهیم یک نمونه رنگ آمیزی و سایه زدن را با هم تجربه کنیم و شما یاد خواهید گرفت که کار چندان سختی نخواهد بود. پس همراه باشید.


1. در قدم اول ما نیاز به یک طرح یا الگو داریم که شما میتوانید آن را با دست بکشید یا … من به عنوان نمونه از یک طرح خام و آماده استفاده کرده ام. به عنوان مثال من عکس یک دختر را به صورت اتفاقی انتخاب کرده ام. در این قدم بیائید روی پشت زمینه کار کار کنیم و برای نمونه من یک شیب صورتی رنگ انتخاب کرده ام. شما هم میتوانید رنگ های دیگر را نیز امتحان کنید.




2. بالای صفحه پشت زمینه حالا نقاشی خودتان را جایگزین کنید و در قسمت options و multiply ترکیب کنید. حالا هر چیزی را که قرار است رنگ آمیزی کنیم را زیر تصویر نقاشی را جایگزین خواهیم کرد. (این مهم است) رنگ پوست خودتان را انتخاب کنید و از ابزار جادویی magic wand tool (قلم نوری) . با انتخاب رنگ پوست و نگه داشتن کلید Shift به پایین آغاز کنید (برای انتخاب چندین محیط در یک زمان)


3. در این قسمت به آدرس select > modify > expand بروید و اندازه یک پیکسل را لحاظ کنید. زیر لایه که نقاشی نشده است یک لایه جدید ایجاد کنید درست زیر نقاشی از قبل طراحی شده. وقتی روی پوست قرار میگیرد رنگ پوست شما همان انتخاب خواهد شد.



4. مراحل مقابل را برای هر رنگی پیروی کنید. رنگ ها را جایگزین کنید زیر خط هایی که هر وقت فراموش کرده اید, به اندازه یک پیکسل (فراموش نشود که اندازه یک پیکسل انتخاب شده باشد) دقت کنید که رنگ هایی انتخابی کالاً انتخابی میباشد و شما میتوانید رنگ های دیگری را امتحان کنید.





تا به اینجای کار تنها ما با استفاده از ابزار magic wand tool و رنگ آمیزی ساده نقاشی بدون رنگ را رنگی کرده ایم. در حال حاضر تصویر نسبتاً زیبا شده و میخواهیم در این قسمت به زدن سایه های رنگ روی تصویر بپردازیم تا تصویر جلوه زیباتری به خود بگیرد.


5. از روی فروم شماره یک (رنگ آمیزی نقاشی) حالا نشان خواهیم داد چگونه یک سایه به تصویر اضافه کنید. حالا شما فرض کنید در این نقاشی یا انیمیشن نور فقط از یک مسیر خواهد آمد (در لفظی دیگر منظور نور از یک محل به شخصیت دختر تابیده میشود) حالا شما میبایست سخت و واقعی بنگرید که سایه ها بایستی به صورت خوابیده و ملایم باشد. کلید OFF را فعال کنید برای انتخاب تمام محیط سایه های پوست (روی رنگ سبز رنگ علامت بزنید)







6. حالا قسمت های انتخاب شده را رنگ کنید که یک رنگ تیره به صورت رنگ زمینه و پایه باشد.






7. مرحله قبل به سایه زدن پوست دست و صورت می پرداخت و شما در این مرحله به صورت مشابه مرحله قبل به سایه زدن لباسها اقدام کنید. قسمت های علامت گذاری شده سبز رنگ را تیره کنید. دقت کنید این رنگ آمیزی سایه ها یک امر انتخاب میباشد و بسته به نوع تفکر و ایده شما میتواند تغییر کند. مانند اینکه نور از نقاط دیگری به دختر تابیده باشد.








8. حالا بخش آخر است و قسمت موها هنوز مانده است و شما مانند تصویر زیر قسمت های علامت گذاری شده سبز رنگ را تیره کنید.




9. نتیجه کلی تصویر این شد :



::. منبــع.::
Wo0oLF
چگونه یک لوگوی حرفه‌ای طراحی کنیم

در دنیای امروز لوگو از اهمیت خاصی برخوردار است. لوگو دارای اهمیت فراوان در امرتبلیغات است، به صورتی که امروزه کسانی که با ذهن باز به دنبال گسترش کسب و کار خود هستند، خواهان لوگویی خاص، به یادماندنی و اثرگذار در ذهن بیننده‌اند و به همان صورت خواستار لوگویی هستند که نشان‌دهنده شخصیت و الهام‌کننده نگرش شرکت و یا صاحب کالا یا خدمات می‌باشد.
اهمیت طراحی لوگو برای طراحان هم پوشیده نیست، به صورتی که آن‌ها با خلاقیت و الهام از طرح‌های دیگر، لوگوهای به یادماندنی و تأثیرگذاری را خلق می‌کنند.
در ادامه به بررسی ۱۰ نکته در مورد طراحی لوگو می‌پردازم که دانستن آن برای هر طراحی لازم است. شاید برخی از نکته‌ها را هر طراحی به طور خودآگاه یا ناخودآگاه در طرح‌های خود به کار ببندد ولی دانستن این نکته‌ها برای طراحان تازه کار و یا کسانی که تازه وارد عرصه طراحی شده‌‌اند لازم و با کمی تمرین می‌تواند طراحان آماتور و تازه‌‌کار را به سطح حرفه‌ای ارتقاء دهد.

۱- با بردارها (vector) کار کنید
به احتمال زیاد خیلی از طراحان به این مسئله واقف هستند ولی بعضی از طراحان تازه کار هنوز ضرورت این مسئله را درک نکردند. همیشه از طراحی وگو با نرم‌افزارهای پیکسلی خودداری کنید. فرمتهای برداری هستند که به شما اجازه خواهند داد تا تغییرات بیشتر و دلخواه خود را اعمال کنید، و دست به خلاقیت بیشتر بزنید.

۲- در طرح خود بیشتر از ۲ فونت متفاوت استفاده نکنید
فونتهای زیبای زیادی هستند که ما تمایل داریم از آنها در طرح خود استفاده کنیم. ولی به خاطر داشته باشید استفاده از انواع فونتهای مختلف در طراحی یک لوگو باعث از دست رفتن انسجام طرح و لوگوی ما و در نهایت عدم خوانائی و زیبایی لوگو خواهد شد. به شدت توصیه می‌شود اگر می‌خواهید در طرح خود از فونتهای متفاوتی استفاده کنید، تعداد این فونتها بیشتر از ۲ فونت مختلف نباشد،‌ رعایت این نکته باعث حفظ انسجام طرح شما خواهد شد.

۳- لوگو را قابل خواندن (تشخیص دادن) کنید
من لوگوهای بسیاری را دیدم که در آنها خلاقیت زیادی به کار رفته بود،‌ ولی متاسفانه هرچه بیشتر به آنها نگاه کردم، کمتر از آن سردرآوردم! میشود گفت اگر لوگوی شما غیرقابل خواندن و تشخیص دادن باشد تقریبا غیرقابل استفاده هم است. همیشه در طراحی لوگو به این نکته توجه کنید که طرح شما قابل خواندن و تشخیص دادن باشد و بیننده با دیدن آن مفهوم مورد اشاره شما را درک کند. رعایت این نکته در به یاد سپاری لوگو در ذهن بیننده بسیار تأثیرگذار است.

۴- اندازه لوگو
لوگوی شما باید به صورتی طراحی شود که با بزرگ و کوچک کردن آن مشکلی برایش پیش نیاید تا مجبور نشوید بارها و بارها آن را در اندازه‌های مختلف طراحی و دستکاری کنید. مشتری شما شاید بخواهد از لوگوی خودش به صورت بکگراند در سربرگ استفاده کند و یا بخواهد آن را خیلی کوچک کند، مطمئن شوید لوگوی طراحی شده توسط شما آمادگی‌ همه نوع تغییر اندازه‌ای را داشته باشد.

۵- لوگو را با پس زمینه مشکی هماهنگ کنید
لوگوی شما باید طوری طراحی شود که اگر مشتری بخواهد از آن با پس زمینه مشکی استفاده کند مشکلی پیش نیاید. معمولا انجام این کار زیاد مشکل نیست ولی اگر در موقع نهایی کردن طرح خود به این نکته توجه کنید، کار شما حرفه‌ای‌تر خواهد بود. شاید این مسئله از دید خیلی‌ها مهم نباشد، ولی گاهی پیش می‌آید مشتری شما بخواهد لوگو را با پس‌زمینه مشکی یا خاکستری استفاده کند.

۶- مطمئن شوید لوگوی شما به صورت سیاه و سفید هم کارایی خواهد داشت
مسلما همیشه پیش می‌آید که مشتری بخواهد لوگو را به صورت سیاه و سفید استفاده کند، پس همیشه لوگو باید آمادگی استفاده به صورت سیاه و سفید را داشته باشد. یکی از تکنیکهای خوب برای آماده کردن لوگو برای استفاده به صورت سیاه و سفید این است که لوگوی خود را ابتدا به صورت سیاه و سفید طراحی و بعد به آن رنگ دلخواه را بدهید. به این صورت مطمئن می‌شوید لوگوی شما به صورت سیاه و سفید هم کارایی خواهد داشت.

۷- در لوگوی خود از عکس استفاده نکنید
بخاطر داشته باشید که به هیچ عنوان در لوگوی خود از عکس استفاده نکنید. این کار باعث از دست رفتن کیفیت لوگو می‌شود و کاری کاملا ناشیانه محسوب می‌شود.

۸- طرح خود را دوباره برانداز کنید
این مسئله خیلی مهم است که بعد از طراحی و اتمام کار طرح خود را از نو برانداز کنید. به جزئیات طرح خود دقت کنید و ایرادات حتی کوچک را که شاید در نگاه اول از دید مشتری و بیننده پنهان می‌ماند را رفع کنید.

۹- از روندهای معمول و پیش پا افتاده پیروی نکنید
جسور باشید، روندهای معمول طراحی و طرح‌ها و ایده‌های پیش‌پا افتاده را کنار بگذارید. به وبسایت‌های طراحی، خصوصا طراحی لوگو سر بزنید. از لوگوهای شرکتهای دیگر که در آنها به صورت فوق‌العاده‌ای خلاقیت خرج شده الهام بگیرید. مطمئن باشید این کار شما باعث بالا رفتن کیفیت طرح نهایی و البته مهارت بیشتر شما در طراحی لوگو خواهد شد.

۱۰- از پیشنهادات دیگران استفاده کنید
از دیگران بخواهید در مورد لوگوی شما نظر بدهند. از نظرات آنها نترسید و به آنها بگویید آزادانه حرفشان را بزنند. مزایا و معایب طرح خود را از دیگران سوال کنید، و در نهایت ضعف‌های کار خود را رفع کنید. سوالات کلی مثل: این لوگو چطوره؟ قشنگ هست؟ را نپرسید. سعی کنید سوالات جزئی تر مثل:آیا لوگو به کسب و کار مشتری شما ارتباطی دارد؟ از نظر شما لوگو به چیز خاصی اشاره می‌کند؟ را مطرح کنید.
- همیشه الهام گرفتن از طرح‌های دیگر در تمام شاخه‌های طراحی مهم بوده. شما می‌توانید از لوگوهای طراحی شده الهام بگیرید و مطمئن باشید این کار باعث بهتر شدن مهارت شما در طراحی خواهد شد. در ادامه، اگر می‌خواهید در زمینه طراحی لوگو یک حرفه‌ای شوید، دیدن این سایتها به شما کمک خواهد کرد:
Wo0oLF
آشنایی با دوربین های عکاسی


در گذشته نه چندان دور عکاسی از اتاقک تاریک و لوازم و موادی بسیار ساده تشکیل میشد. اما امروز از صنعتی پیچیده برخوردار است که تنوع محصولات آن حیرت آور می باشد. " دوربین سطوح حساس به نور و نور " ارکان سه گانه عکاسی اند که شناخت هر کدام از ضروریات فراگیری عکاسی به شمار میرود.

ساختمان اصلی دوربین های عکاسی

مهمترین قسمتهای یک دوربین عبارتند از :


1- لنز
2- وسایل تنظیم که به دو بخش تنظیم نور و تنظیم فاصله تقسیم میشود.
3- منظره یاب
4- تعویض گر فیلم
5- اتاقک تاریک
6- کنتور شمارشگر فیلم



لنز

با مجهز شدن اتاقک تاریک به عدسی محدب تصویری شفافتر و روشنتر در اتاقک تاریک به دست آمد. این مساله اهمیت لنزها را برای ایجاد تصویری واضح و روشن در دوربین ها آشکار میسازد.

هر چند که یک عدسی می تواند تصویری نسبتا واضح ایجاد کند اما مشکلات متعد دی به وجود می آ ورد که از آ ن جمله می توان به این موارد اشاره کرد:

1- وسط تصویر نسبت به گوشه های آن واضحتر میباشد بطوریکه گاهی کناره ها کاملا محو است.
2- تصویر دچار نوعی اعوجاج می شود بدین معنا که خطوط در مرکز تصویر مستقیمند اما با نزدیک
شدن به کناره ها هلالی ومنحی می شوند.
3- خطاهای رنگی بسیار چشمگیر است یعنی تک عدسی قادر به بازنمائی رنگهای طبیعی موضوع نیست. علاوه برآ ن نگهائی را که ناشی از کیفیت نا مطلوب شیشه آن است به رنگهای موضوع می افزاید برای رفع این موارد در ساختمان لنز ترکیبی از عدسی های مختلف بکار می رود .
بر روی دهانه لنز هر دوربین اطلاعاتی از قبیل نام لنز نام کارخانه سازنده فاصله کانونی شدت نور یاحداکثر باز شدن دیافراگم شماره ردیف واندازه دهانه لنز درج شده است که در شناسائی لنزها بسیار بااهمیت است .

فاصله کانونی

شعاع های موازی نور که از بی نهایت به یک عدسی محدب می تابند در نقطه ای پشت عدسی همدیگر را قطع می کنند. فاصله میان مرکز عدسی تا آن نقطه اصطلاحاً فاصله کانونی عدسی نامیده می شود.
دریک لنز نیز که ترکیبی از عدسی های مختلف است فاصله میان مرکز (محل استقرار تیغه های دیافراگم درلنز) تا محل تشکیل تصویر واضح (سطح فیلم) را فاصله کانونی آن لنز می نامند. فاصله کانونی را با حرف f وبر حسب میلیمتر نشان می دهند. به عنوان مثال اگر بر روی لنزی مشاهده شد f=50m.m یعنی فاصله کانونی آن 50میلیمتر است.

قدرت روشنایی یا حد اکثر گشادی دیافراگم


قبلا اشاره شد که لنز , ترکیبی از عدسی های متعدد است . این عدسی ها به طور طبیعی مقداری از نور را جذب می کنند در نتیجه تمام شعاع های نور که به لنز تابیده می شوند از آن عبور نمی کنند . قدرت روشنایی عبارت است از مقدار نوری که لنز از خود عبور میدهد .
این مقدار با اعدا خاصی مانند 1:1 , 2/1:1 , 4/1:1 , 8/1:1 و 1:2 و غیره مشاهده میشود . روشنترین لنز 1:1 است . یعنی در این لنز عدسی ها بسیار مرغوب به کار رفته که می تواند نقریبا تمام نور موجود را از خود عبور دهد . هر قدر عدد بزرگتر شود لنز از روشنایی کمتری برخوردار اشت. از طرفی قدرت روشنایی لنز با بازترین درجه دیافراگم آن برابر است.

قدرت روشنایی لنز را می توان اینچنین محاسبه کرد :

فاصله کانونی لنز تقسیم بر قطر دهانه لنز = قدرت روشنایی لنز
یعنی اگر قطر دهانه لنزی 50 میلیمتر و فاصله کانونی آن 100 میلیمتر باشد قدرت روشنایی 2 خواهد بود ( 1:2 )



پس میتوان گفت هر چه قطر دهانه لنز بیشتر باشد قدرت روشنایی آن بیشتر است.


منبع : http://www.amoozeshgah.ne
Wo0oLF
عکاسی ماکرو

عکاسی ماکرو به نوعی عکاسی گفته می شد که در آن تصویر اشیا بزرگتر از اندازه واقعی شان، با نسبتی بزرگتر از ۱:۱ گرفته می‌شود.


در عکاسی ماکروی واقعی باید فاصله بین لنز تا صفحه تصویر از فاصله لنز تا سوژه بیشتر باشد. در دوربین های فیلمی عکاسی ماکرو نیاز به مبدل های ماکرو یا حلقه های لنز ماکرو دارد. لنز های ویژه ماکرو معمولا گرانتر از سایر لنزها هستند و مخصوصا برای نزدیک شدن زیاد به سوژه و جلوگیری از تغییر شکل تصویر طراحی شده اند. بعضی از لنزهای تله فتو نیز دارای قابلیت ماکرو می باشند که با ترکیب اپتیکی ویژه ای که دارند می توانند در شرایط بسیار نزدیک به سوژه نیز روی آن فوکوس نمایند.


یکی از مزایای دوربین های دیجیتال این است که بیشتر آنها قادر به عکاسی ماکرو با کیفیت خوب می باشند. در بعضی از انواع این دوربین ها تا حد بسیار زیادی می توانند به سوژه نزدیک شوند، ولی در بعضی دوربین های دیگر از زوم برای پر کردن کادر و بزرگ کردن سوژه استفاه می شود. بطور کلی در عکاسی ماکرو، سرعت شاتر بسیار پایین است و استفاده از یک پایه محکم برای عکاسی ایده بسیار خوبی است. بعلاوه عکس گرفتن با استفاه از تایمر دوربین از لرزیدن دوربین و خراب شدن عکس جلوگیری می شود.



نماهای بسیار نزدیک معمولا بسیار جالب و نیز مفید می باشد. در عکاسی ماکرو جزئیاتی از شیئ دیده می شود که با چشم معمولی نمی توان دید.

یک تمبر ژاپنی با دید کاربردی تر عکاسی ماکرو برای ثبت تصویر اشیاء ارزشمندی نظیر سکه‌ها، جواهرات یا تمبرها بکار می‌رود. دیگر استفاده عکاسی ماکرو در صنعت است که برای بازرسی و کنترل کیفیت از آن استفاده می‌شود، همچنین صنعت بیمه برای ثبت تصویر اجزاء ارزشمند دستگاهها از این تکنیک استفاه می کنند. بطور کلی نمای درشت و نزدیک اشیاء می‌تواند کاربردهای بسیار متنوعی داشته باشد. همانطور که قبلا ذکر شد تصویر نمای نزدیک یک شیء معادل نگاه کردن به آن شیء با ذره بین است. جزئیاتی که بطور معمول قابل دیدن نیستند ناگهان بیرون می زنند و زیبایی‌ها یا زشتیهای نهفته جسم به چشم می‌آیند. برای مثال گلها برای این عکاسی سوژه بسیار جالبی می‌باشند. دو چالش مهم در عکاسی ماکرو عبارتند از: باریکی عمق میدان بخاطر نزدیکی زیاد لنز به سوژه و دیگر سختی نورپردازی جسم بگونه‌ای که روی آن سایه نیفتد. در ادامه بحث به این دو موضوع می‌پردازیم.

عمق میدان:


همانطور که می‌دانید عمق میدان به محدوده درست فوکوس شده تصویر گفته می شود. عمق میدان بیشتر تحت تاثیر دیافراگم لنز می‌باشد. دیافراگم کوچک (عدد f بزرگتر) عمق میدان بزرگتری از دیافراگم بزرگ (عدد f کوچکتر) دارد. با دوربین‌های جمع و جور که امکان تعویض لنز وجود ندارد ترکیب دوربین و لنز در تعیین میزان حداقل نزدیکی به سوژه مهم می‌باشد. بعلاوه بیشر دوربین های کوچک امکان انتخاب دیافراگم را به استفاده کننده نمی‌دهند. بنابر این اگر سوژه بخوبی روشن نشده باشد احتمالا دوربین دیافراگمی باز را انتخاب نموده و عمق میدان را کاهش خواهد داد. در بسیاری از حالات ناحیه شارپ تصویر از چند میلیمتر تا تقریبا ۱۰ سانتیمتر خواهد بود.

خط قرمز ناحیه کانونی تصویر و نوار سبز محدوده فوکوس (عمق میدان) را نشان می دهد.
مساله کوچکی عمق میدان ایجاب می کند که سوژه و دوربین حتما موازی هم باشند. با اطمینان از موازی بودن سوژه و دوربین تا حد ممکن می توان مطمئن شد که عمق میدان در تصویر یکنواخت باقی می‌ماند.
با لنزهایی که معمولا در دوربین‌های کوچک استفاده می‌شوند، ایجاد اعوجاج در نماهای نزدیک موضوعی مهم می‌باشد. تغییرات ایجاد شده توسط لنز مانند انحنای گوشه‌ها به درون و برآمدگی میانی تصویر از مشکلات معمول می‌باشند. اگر تغییر شکلی در عکسهای ماکرو دوربینتان دیدید نشانه وجود نقص در دوربینتان نیست، بلکه به معنی این است که این لنز برای عکاسی ماکرو طراحی نشده است. برای پنهان کردن مشکل از خط‌های واضح صاف افقی و عمودی در ترکیب بندی عکستان پرهیز نمایید و یا از تغییر شکلهای نرم افزاری برای تصحیح عکس استفاده نمایید. عکاسی ماکرو و نماهای بسیار نزدیک معمولا باعث تغییر شکلهای پرسپکتیو شبیه لنزهای واید می‌شود. استفاده از این خاصیت برای ایجاد حالات خاص در عکس ترفند خوبی است.
قطعات کوچک مقوای سفید و یک آینه برای روشن کردن سوژه مورد استفاده قرار گرفته‌اند. دوربین با استفاده از سه پایه ثابت شده است.

نورپردازی:

چالش دوم درعکاسی ماکرو برای عکاس ایجاد نورپردازی مناسب برای سوژه است. این کار بخصوص هنگامی که دوربین به سوژه بسیار نزدیک باشد خیلی مشکل است. معمولا از فلاش نمی توان بطور موثری استفاده کرد، چون یا باعث تغییر رنگ عکس می‌شود و یا به احتمال زیاد باعث زیاد شدن بیش از حد نور بخاطر نزدیکی زیاد به سوژه می‌شود. در چنین حالاتی بهترین کار این است که فلاش را خاموش کرده و زحمت تهیه منبع نور مناسبی را بخود بدهید!

در هوای آزاد از نور خورشید و چند تکه آینه کوچک به عنوان منعکس کننده می توان برای حذف سایه‌های ناخواسته استفاده نمود. در محل سربسته نیز می توان با استفاده از لامپهای معمولی و بازتابنده‌های ساده به نتایج خوبی رسید. توجه کافی داشته باشید که ممکن است بخاطر حذف زردی نورهای تنگستن مجبور باشید تصحیح رنگ و تراز سفیدی مناسبی را در تصویر ایجاد نمایید. اگر آینه در دسترس نباشد یک تکه مقوای سفید نیز خوب است و نور را بطور مات بر روی سوژه بازمی‌تاباند. راه دیگر این است که یک مقوا را با فویل‌های آلومینیومی بپوشانید تا بازتابندگی آن را بالاتر ببرید. اگر لازم بود می‌توان برای توزیع یکنواخت‌تر نور روی سوژه از بازتابنده های بیشتری استفاده نمود.


این گل با استفاده از نور طبیعی روشن شده است. با مقواهای سفید نور پخش شده و سایه‌های تند حذف می شود. اگردوربین شما لنز زوم دارد شما مجبور نیستید دوربین را زیاد به سوژه نزدیک نمایید . این امکان بخصوص در زمانی که امکان نورپردازی درست تصویر وجود ندارد بسیار مفید است و زوم اپتیکال به شما اجازه می دهد تا دوربین را عقب ببرید و سوژه را براحتی نور پردازی نمایید و هنوز هم یک عکس تمام کادر داشته باشید. هنگامی که از زوم برای نزدیک کردن عکس استفاده می کنید استفاده از سه پایه و یا هر وسیله دیگر برای حذف لرزشهای دست یادتان نرود. دوربین دیجیتال یکی از بهترین راههای گرفتن عکسهای ماکرو است. بعضی دوربین ها می توانند در حد یکی دو سانتیمتر به سوزه نزدیک شوند. دیده شدن بلافاصله نتیجه کار در دوربین های دیجیتال امکان تصحیح اشتباهات احتمالی را ایجاد می نماید. باز هم بدانید، تجربه بهترین راهنما است، پس دوربین‌ها بدست، پیش بسوی استفاده از تمام تواناییهای ابزاری که در دست دارید.



منبع:
http://www.amoozeshgah.net
Wo0oLF


آشنایی با انواع لنز Lens دوربین عکاسی


بطور کلی هر لنز از چندین عدسی مختلف محدب و مقعر تشکیل شده که ترکیب آنها با یکدیگر باعث ایجاد تصویری واضح بر روی سطح حساس فیلم (امولیسیون) خواهد شد.

محل ایجاد تصویر را سطح کانونی وحدفاصل عدسی با محل ایجاد تصویر،فاصلة کانونی عدسی می‌گویند.


برای روشنتر شدن مطلب در مورد یک عدسی معمولی که برای آتش زدن کاغذ استفاده می‌گردد توضیح می‌دهیم .برای سوزاندن کاغذ بایستی عدسی را در مقابل نور خورشید آن قدر حرکت داد تا نور خورشید بصورت نقطه‌ای کوچک بر روی سطح کاغذ درآید که در این حالت بر اثر برخورد پرتوهای نوری به یکدیگر که از عدسی گذشته‌اند گرمای قابل توجه‌ای در محل برخورد بوجود آمده که باعث سوختن کاغذ می‌گردد محل برخورد پرتوهای نوری را نقطه کانونی و حد فاصل عدسی با سطح کاغذ فاصله کانونی گفته می‌شود. در لنزها که چندین عدسی مختلف وجود دارد هر عدسی دارای کانون جداگانه‌ای است اما وقتی با هم ترکیب می‌شوند کانون مشترکی پیدا می‌کنند که معمولاً از مرکز لنز تا حدفاصل محل ایجاد تصویر را فاصلة کانونی آن لنز می‌گویند که مقدار آن بر روی حلقه جلوی لنز نوشته می‌شود.
هر لنز دارای زاویه دید خاصی می‌باشد که قادر به جای دادن فضای مشخصی از جلو لنز در داخل دوربین و روی فیلم خواهد بود. به نسبت بلندی و کوتاهی فاصله کانونی، زاویه دید آن متغیر است هرچقدر فاصله کانونی لنز کوتاهتر باشد زاویه دید لنز بازتر و هرچقدر فاصله کانونی بلندتر باشد زاویه دید کوتاهتر خواهد بود.

انواع لنزها:

لنز نُرمال معمولی:( Normal )

زاویه دید چشم انسان حدود 140 درجه می‌باشد اما تمام تصاویری که در زاویه چشم قرار می‌گیرند دارای وضوح کامل نیست و تنها در زاویه‌ای در حدود 52 درجه می‌توان تصاویر را به صورت واضح می‌توان دید لنز نرمال نیز زاویه دیدی شبیه به چشم انسان دارد به همین دلیل لنز معمولی نیز گفته می‌شود.


لنز تله فوتو: ( Telephoto)

لنز تله از نظر شکل ظاهری طویل بوده و فاصلة کانونی بلندی دارد که دارای زاویه دید کوتاه می‌باشد و تنها برای عکسبرداری از فواصل دور مثل مناظر طبیعی و حیوانات وحشی کاربرد دارد و امکان عکسبرداری از فواصل نزدیک را ندارد.


لنز واید انگل:( Wide angle )

لنز واید از نظر شکل ظاهر از لنز نُرمال کوتاهتر بوده و دارای فاصله کانونی کمی می‌باشدبنابراین دارای زاویه دید باز می‌باشد . این لنز در مکان‌هائی که امکان عقب رفتن عکاس برای قرار گرفتن تمام سوژه مورد نظر در نمایاب نباشد کاربرد شگرفی دارد و با استفاده از این لنز می توان فضای بیشتری را در عکس جای داد.

لنز زوم:Zoom

این لنز دارای فاصله کانونی متغیر می‌باشد پس زاویه دید متغیر دارد برخی از لنزهای زوم با زاویه دید 180-40 که فاصله کانونی آن از 40 میلیمتر درحالت زاویه باز تا 180 میلیمتر در حالت تله فوتو می‌باشد کاربرد ویژه‌ای دارد به همین لحاظ در بین عکاسان مورد استقبال بیشتری قرار گرفته است.




جدای این تقسیم‌بندی لنزهای دیگری نیز هستند که کاربرد تخصصی دارند مانند لنز ماکرو که برای عکسبرداری از اجسام بسیار کوچک کابرد دارد با یک لنز نُرمال معمولاً تا فاصله 50 سانتیمتر امکان نزدیک شدن به سوژه می‌باشد اما برای عکسبردای از اجسام کوچک مثل تمبر یا سکه فقط لنز ماکرو جوابگو خواهد بود. لنزی دیگر با عنوان لنز چشم ماهی وجود دارد که زاویه دید بسیار وسیع دارد برخی از این لنزها مقداری از فضای پشت دوربین هم در کادر تصویر قرار می‌دهند . عکس حاصل از این لنزها به شکل دایره وار می‌باشد از این لنز برای ایجاد جلوه‌های ویژه تصویری استفاده می‌گردد.


منبع : http://www.amoozeshgah.net